% ۱۳۲۴۸۰۳ عبدالعلى رحيمى نام پدر:حسين على بسم الله الرحمن الرحيم «رب اشرح لى صدرى و يسرلى امرى و احلل عقده من لسانى يفقهوا قولى » اللهم اجعلنى من جندك فان جندك هم الغالبون واجعلنى من حزبك فان حزبك هم المفلحون واجعلنى من اوليائك فان اوليائك لا خوف عليهم ولاهم يحزنون . به نام خدا نام او كه آفريننده انسانها و هدايت كننده آنان است و با سلام و درود بر خاتم النبيين و آل طاهر و پاكش ، بخصوص مهدى موعود ، او كه تمام اميدمان به فرج اوست . او كه به اميد فرج او زنده ايم و اميدواريم كه تمامى اين ظلم و ستمها كه بر سر مسلمين جهان مى‌آيد با ظهور ايشان بر طرف بشود ، تنها راهى كه داريم ، همين است كه منتظر او باشيم و با قيام خودمان ، با خودسازى و جنگ و جهاد خودمان ، در هر سنگر و مكانى كه هستيم زمينه را براى ظهور حضرت مهدى آماده كنيم. برادرها ، مواظب باشيد ، مرگ در كمين ما است، مسئله مهم است ، مى‌بينم تمام ائمه در مورد اينكه به ياد مرگ باشيد به قبرستان برويد و وضع آنها را ببينيد به ما سفارش كرده‌اند. ببينيد در اولين لحظاتى كه انسان از اين دنياى مادى ، پا را فراتر مى‌گذارد و از اين دنيا مى‌رود و روحش قبضه مى‌شود ، ديگر دستش از دنيا كوتاه گرديده و ديگر اعتبارات برايش فايده‌اى ندارد، ديگر پس‌اندازى غير از اعمالش ندارد، ديگر خانه و زندگى و زن و فرزند و درس و ..... برايش فايده‌اى ندارد. هدف خلقت اين نبوده است كه ما فقيه و مجتهد و معلم و دكتر ومتخصص و فرمانده بشويم ، هدف اين بوده است كه انسان بشويم و برادرها در همه جا مى‌شود انسان بود ، فقط انسان بايد زود دست بكار بشود زودتر از اينكه دير بشود ، قبل از اينكه ملك الموت به سراغ انسان بيايد و دست او را ار دنيا كوتاه كند. يكى از اسم‌هاى روز قيامت يوم الحسره است روزى كه انسان حسرت مى‌خورد حسرت اوقاتى را كه مى‌توانست كارهائى را انجام بدهد و نكرد حسرت آن موقعى را كه دستش باز بود و دستش از دنيا كوتاه نبود و مى‌توانست اعمال خوب اعمال خوب انجام دهد ولى نكرد. برادران ، اين دنيا دار غرور است يك بازيچه است اين دنياگذرا و فانى است. انسان را مى‌تواند به صدرالمنتهى برساند و يا اينكه به اسفل السافلين برساند، مى‌تواند انسان را به تمامى صالحين و پيامبران برساند و مى‌تواند انسان را به تمامى بدترين مغضوبين و گمراهان برساند. دنيا و بعد دارد ، بعد مادى و بعد معنوى ، اگر در بعد مادى آن غلتيدى ، بيچاره و بدبخت هستى ، اگر كه خدا به ما توفيقى بدهد و پرده‌هاى غفلت دنيوى ، جلوى چشمهايمان را نگيرد و قدرت تشخيص را به ما بدهد و بعد معنويش را انتخاب كنيم و با يارى خدا به آنجائى كه خودش مى‌خواسته و آن هدفى كه خودش ما را براى آن هدف آفريده ، خواهيم رسيد. اگر هر درجه‌اى از تقوا و علم و دانش را داشته باشيم ، اگر توكل به او نداشته باشيم يعنى هيچ نداريم. فراموش نكنيد اگر توكل به خدا نداشته باشيد هيچ نداريد ، اگر موقع امتحانات ، همه درسها را خوانده باشيد ولى توكل به خدا نكنيد ، يعنى هيچ . خدا در آن واحد مى‌تواند همان قوه حافظه‌اى را كه به ما داده به نسيان و فراموشى تبديل كند ، هچنانكه بسيارى از علماء در مورد اين مسئله تعريف كرده‌اند از اينكه وقتى روى منبر رفتند بسم الله را نتوانستند كامل بگويند و نصف آن از يادشان رفته بود. بلى اين حقيقت است. انسان اگر توكل به خدا نداشته باشد يعنى هيچ ، هيچ به معناى واقعى. مسئله مهم همين است ، نمى‌خواهم شعار داده باشم ولى واقعيت امر همين است اگر هدف را خدا قرار داديم ديگر در فكر اينكه چه خانه‌اى داشته باشيم چه درى و چه رنگى و چه لباسى و چه سر و وضعى به اين فكرها نيستيم . اگر كمى به فكر سرگردانى روز آخرت باشيم، به فكر دنيا و ساختن خانه براى اين دنيا نخواهيم بود به فكر اين خواهيم بود كه خانه‌اى براى آخرت خودمان تهيه كنيم. آنجا دار باقى است و اعمال ماست كه نزد خدا باقى است ، اين را فراموش نكنيم ، به قول پيامبر اكرم (ص) همنشين انسان ، تنها همنشينى كه هم در دنيا و هم در آخرت با انسان است ، اعمال انسان است اعمالى كه هرگز از او جدا نمى‌شود و در همه مكانها و زمانها با انسان است، پس سعى كنيم كه اعمالمان ، نياتمان ، پاك و خالص باشد و اين همه اهدف پست و مادى را در نظر نگيريم بر فرض كه مردم ما را تشويق كنند، مقام و مسئوليتى به ما بدهند از ما تعريف كنند. چه در روبرو و يا پشت سر بگويند عجب فرد انقلابى و خوبى بود عجب فرد درسخوانى بود عجب رزمنده خوبى بود ، عجب آدم مخلصى بود با گفتن يك عجب و چند لحظه بعد تمام مى‌شود و مى‌رود انسان در دنيا براى هر چه كار كرد، در آخرت بايد مزد و پاداشش را از همان بگيرد، اگر بخاطر مردم كار كرديم بايد درآن دنيا مزدمان را از مردم بگيريم ، مردمى كه خودشان هم نيازمندند مردمى كه خودشان هم گرفتار اعمال خودشان هستند مردمى كه خودشان هم مثل ما احتياج به رحمت خداوند و به فضل و بخشش او دارند پس چگونه مى‌توانند حق ما را اداء كنند ؟ ولى نه اگر براى خدا كار كرديم مزدمان را خدا مى‌دهد. مزدمان رضاى اوست ، زندگى در بهشت جاويدان به همراهى رضاى او زندگى در كنار پيامبران و صالحان زندگى در مقابل شهيدان ، زندگى جاويد همراه با رضا و خشنودى خدا زندگى در كنار ملائكه الله بلى اين پاداش انسانى است كه بخاطر خدا كار كرده است ، تشويق و سرزنش و تمجيد و تكريم مردم در او اثرى ندارد هدف ، بالاتر از اين حرفهاست ، بالاتر از اينكه بخاطر سرزنش و ملامت عده‌اى دست از كار بردارد و يا بخاطر تشويق عده‌اى بكارش ادامه بدهد ، نه ، هدف بالاتر از اينهاست. مسئله ديگرى كه بايد تذكر بدهم مسئله شهيدان است شهيدانى كه زنده‌اند و شهيدانى كه هميشه زنده و شاهد و ناظر بر اعمال ما هستند ، شهيدانى كه جان عزيزشان را در راه اسلام و براى اجراى احكام قرآن در جامعه هديه كردند و به شهادت رسيدند آرى اگر واقعا ما با دادن چندين شهيد يكى از اشتباهات خودمان را كنار مى‌گذاشتيم خدا شاهد است ديگر الان گناهى نداشتيم اگر توبه مى‌كرديم اگر بعد از شهادت ؟؟؟ از دوستانمان ، از گناهان ، وبه مى‌كرديم حالا پاك شده بوديم. ما فقط شعار داديم ، ما پاسدار حرمت خون شهيدانيم ، ما ادامه دهنده راه شهيدانيم ، مرتب دعا كرديم كه خدا ما را جزو آنها قرار بدهد ولى هرگز قدمى در راه آنها بر نداشتيم ، خودم را مى‌گويم هر وقت به ياد آن عزيزان مى‌افتم بى اختيار اشك در چشمانم حلقه مى‌زند، بدنم مى‌لرزد و خجالت مى‌كشم ، خجالت مى‌كشم كه آنها جانشان را دادند و ما حاضر نيستيم از رفتار و عقايد خودمان از گفتار و كردارمان آنهايى كه بد است كنار بگذاريم . آرى ما حتى جواب يك قطره اشك آن بچه يتيم را كه پدرش را بخاطر اسلام و بخاطر پياده شدن احكام اسلام از دست داده است. نمى‌توانيم بدهيم، حتى جواب يك قطره اشك چنين يتيمى را نمى‌توانيم بدهيم چگونه مى‌توانيم جواب يك قطره خون شهيد را بدهيم؟. خدايا حق آنها را بر ما حلال كن ، خدايا سئوال نكن كه در مقابل خون آنها شما چه كرديد؟ چون خدا ، جوابى نداريم بدهيم خدايا ببخش ما را . آن عزيزان از جانشان گذشتند و ما حاضر نيستيم بخاطر اسلام ، بخاطر انقلاب ، ساعتى بيشتر كار كنيم ساعتى بيشتر درس بخواهيم كمتر دنبال بيهوده‌گويى و تلف كردن وقتمان باشيم . خدايا خودت ما را ببخش. خدايا : تو كه پاداش آنها را مى‌دهى ، حق آنها را هم بر ما حلال كن ، حق آن فرزندان يتيمشان را ، حق آن مادران داغدارشان را . خدايا مرگ ما را هم در راه خودت و در راه اسلام قرار بده . بما هم اجر و ثواب شهيدان را عنايت كن. چونكه نيازمنديم ، ما با خيلى از اين عزيزان در دنيا دوست بوديم ولى غافل از اين بوديم كه آنها با حاى ديگرى ارتباط داشتند آنها چيزى را فهميده بودند كه ما نفهميده بوديم بعد از شهادتشان هم ادعاى دوستى مى‌كرديم براى آنها تخت و حجله بستيم ، بلندگو بستيم و .... ولى آيا يك سوره قرآن سرقبرشان خوانديم ما كه ادعا مى‌كرديم دوستان آنها هستيم آيا رفتيم سر قبرشان و يك جزء قرآن بخوانيم ؟ آيا آنها به تاج‌گل احتياج داشتند يا به اينكه برويم براى آنها نمازى بخوانيم روزه‌اى بگيريم قرآنى بخوانيم و طلب آمرزش كنيم از خدا ؟ اگر چه بندگان پاك و مومنى نبوديم ولى خدايا توبه كرم خودت ، شايد اگر چنان مى‌كرديم قبول مى‌كردى ولى باز هم اگر بجاى حرف زدن و شعار دادن عمل مى‌كرديم شايد خدايا از ما قبول مى‌كردى ، باز اميد به رحمت تو داريم خدايا اگر كارى نكرديم ولى باز اميد به رحمت تو داريم ، نااميد نيستيم اگر هر گناهى را كرده باشيم ، نااميد از رحمت تو نيستيم ، خدايا لااقل تا اندازه‌اى سعى خودمان را كرديم ولى خدايا آخر ما قدرت آنرا نداشتيم اگر كارى هم كرديم ، خدايا توفيقش را خودت به ما دادى خدايا خودت از ما قبول كن از همه ما . ما را در قيامت در جوار پيامبرت و اين شهيدان قرار بده. و اما شما اى خانواده‌هاى شهدا همانطور كه اگر راه آنها آن عزيزانتان را ادامه بدهيد اجرتان خيلى زياد است همينطور اگر كوچكترين اشتباهى بكنيد جواب گفتن آن براى شما مشكلتر است. مسئلت شما زيادتر شده است. از شما بيشتر انتظار دارند ، در آخرت هم همينطور است توئى كه عزيزت را از دست دادى بايد بيشتر سعى بكنى بايد بيشتر كوشش بكنى در خود سازى و ساير مسائل بايد پيشاهنگ ديگران باشى بايد پيشاهنگ مادران ديگر باشى بايد پيشاهنگ پدران ديگر باشى ، بايد پيشاهنگ ساير جوانهاى ديگر باشى. و اما سخنانى چند با دانش‌آموزان برادران فراموش نكنيد كه هدف درس خواندن بخاطر درس خواندن نيست درس مى‌خوانيد كه بفهميد شايد خدا توفيق آنرا به ما بدهد كه هدايت بشويم درس مى‌خوانيم كه در آينده به اسلام خدمت كنيم نه خدمت كنيم كه خدمت كرده باشيم خدمت كنيم كه در حين خدمت انسان بشويم خدمت مى‌كنيم كه كار خلق الله را بخاطر خدا انجام بدهيم خدمت مى‌كنيم همانطور كه آن شهيدان رسالت خودشان را انجام دادند ما هم پا در جاى پاى آنها قرار داده باشيم و كارى انجام داده باشيم سخن در مورد دانش آموزان زياد است. مسائلى را كه انسان در ميان آنها مى‌بيند لازم به تذكر مى‌داند بسيارى از اشكالات در بين ما هست برادران: اگر نمى‌خواهيد درس بخوانيد اگر قوت جبهه رفتن داريد به جبهه برويد و اگر نه بكار بچسبيد و اگر نه بكار بچسبيد و كار كنيد ، هر جا كه تصميم گرفتيد كار كنيد بايد محكم و استوار و بدون شك و دو دلى باشيد اگر درس خوانديد محكم و سخت اگر خواستيد به جبهه برويد محكم و با ايمان و مطمئن ، اگر خواستيد كار بكنيد همينطور دو دلى كار را درست نمى‌كند. يا بايد رفت در جبهه جنگيد يا درس خواند ، هر چيز به نوبه خودش بايد اهم و مهم را تشخيص داد و در پى آن بود. اما سخنى با برادران انجمن اسلامى : من از خودم نمى‌خواهم چيزى بگويم ، چند جمله از آقاى منتظرى بازگو مى‌كنم ، آقاى منتظرى چند وقت پيش در ملاقاتى كه با دانشجويان انجمن اسلامى دانشگاههاى امريكا و كانادا داشتند به آنها گفتند برادرها وظيفه اصلى شما درس خواندن است بايد درس خواند اگر امروز شما درس نخوانيد آن انسانهاى بى‌تفاوت آن انسانهاى منحرفى كه در جريان و در خط نيستند آنها درس مى‌خوانند و فردا جلوى فعاليت شما را مى‌گيرند ، اما چه بخواهيم و چه نخواهيم اينطور مى‌شود ما اول در مدارس محصليم و سپس عضو انجمن اسلامى. نمى‌گوييم كارهاى انجمن اسلامى را نبايد كرد - چرا ، ولى بايد از وقت خواب و بى حالى و بطالت ، كم كرد و صرف انجمن اسلامى كرد. درس خواندن وقت خودش را بايد داشته باشد و واقعا اگر كسى بخواهد خدمت كند مى‌تواند بهترين درس را بخواند و بهترين خدمت را هم بكند اگر در ۲۴ ساعت يكساعت و نيم از خوابمان كم كنيم و نيمساعت از كارهاى ديگر و در انجمن خدمت كنيم تمامى كارهاى انجمن به بهترين وجه تمام مى‌شود و ما هم درسمان را به بهترين نحو خوانده‌ايم . فراموش نكنيد كه مسئله اصلى درس است درست است كه رسالت انجمن هم پياده كردن و رساندن پيام اسلام است ولى پيام اسلام را با نمونه بودن مى‌شود رساند، فقط با زبان و پيام و پوستر و عكس نمى‌شود رساند. كونوا دعاه الناس بغير السنتكم. با؟؟؟ خودتان سعى كنيد مردم را دعوت كنيد از شما انتظارات زيادى دارند انتظار دارند كه نمونه‌هاى اسلام باشيد، بايد از بسيارى از كارهائى كه براى افراد ديگر انجامش اشكال شرعى ندارد ، بپرهيزيم ، بايد سعى كنيم نمونه اسلام باشيم . بايد سعى كنيم آنچه را كه شهيدان از ما مى‌خواستند به انجام برسانيم و در مقابل مسائل بى تفاوت نباشيم در مقابل مسائل كشور و مسائل جنگ ، همه اينها را پيگيرى كنيم دنبال علت‌ها برويم اگر عالم به زمانمان نباشيم ، اگر آگاهى نداشته باشيم اشتباهات به ما روى مى‌آورد همانطور كه حضرت على (ع) گفت بايد آگاه باشيم - نبايد از مسائل غافل بود در حين درس از روزنامه‌ها و كتاب و مجله‌ها نبايد عاقل بود نمى‌گويم تمام وقت خود را صرف آنها كنيم ولى فراموش هم نبايد كرد بايد دنبالش باشيم و استفاده كنيم . از قرآن و نهج‌البلاغه نبايد جدا باشيم ، همانطور كه آن عزيزان جدا نبودند ما هم نبايد جدا باشيم. خدايا : توفيق اينكه به آنچه مى‌گوئيم عمل كنيم به ما بده خدايا نمى‌گويم به آنچه كه گفتم عمل كرده‌ام ولى بخاطر آنكه خودت گفتى تذكر موجب نفع و سود مومنان باشد گفتم. خدايا : توفيق آن را به ما بده كه در اين اواخر آنچه را كه تو مى‌خواهى انجام بدهيم و نيت ما بخاطر تو باشد و جز رضاى تو نيتى در سر نداشته باشيم جنگ و جهاد و درس و بحثمان بخاطر تو باشد و جز تو هيچ. خدايا : تعجيل در فرج مولاى ما بفرما . امام عظيم الشأن را اين خمينى عزيز اين خمينى بت شكن اين انسان ما فوق اين انسانى كه قلبش را به آيات قرآن جلا داده و با دوست داشتن اهلبيت زينت داده اين انسان بزرگ را براى ما تا انقلاب حضرت مهدى نگهدار. رزمندگان اسلام آنهايى كه با خلوص نيت در راه تو و بخاطر تو مى‌جنگند به پيروزى نهائى برسان. اين شهيدان ما را شهيدانى كه هر چه داريم از آنهاست در پناه نعمت خودت جاى بده و درجاتشان را متعالى بگردان. خدايا : تمامى اين معلولين و مجروحين را شفاى عاجل عنايت بفرما و به ما هم توفيق توبه عنايت كن. خدايا : به ما توفيق آن كه تو را خالصانه عبادت كنيم را عنايت كن و خدايا خودت قبول كن ما چيزى از خودمان نداريم و هر چه بخواهيم از تو مى‌خواهيم هر كارى هم كه بكنيم يا كرده‌ايم بخاطر آن بوده كه تو توفيقش را بما دادى . خدايا : از سر تقصيرات همه ما بگذر والسلام عليكم و رحمت الله و بركاته عبدالعلى رحيمى