دفاع مقدس به ما منطق ایستادن آموخت
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّه
خدای متعال را سپاسگزارم که در این ایام و لحظههای روحانی و معنوی که فضای دلهای همه مومنان و محبان اهل بیت (ع) به عطر دل انگیر و رایحهی معنوی وجود شریف و نازنین قسمت اسمت هستی و گوهر زیبای آفرینش، مظهر مهربانیها و لطافتهای دستگاه خلقت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها معطر و منور است توفیق و شرف حضور در محضر حافظان معارف یکی از باشکوه ترین وقایع تاریخ اسلام و ایران، دفاع مقدس شرف حضور پیدا کردم.
شما پیام آوران آن حادثه و واقعه بزرگ هستید، به صورت طبیعی مهمترین و حیاتیترین سرمایههای یک جامعه سرمایههای معنوی اوست، سرمایههای مادی محدود هستند، دامنه دارند، دارای مرزهای مشخصی و اندازههای معینی هستند معمولاً سرمایههای اصلی که میتوانند نامحدود باشند و قلمرو افتخار و عزت و اقتدار یک ملت را به شکل نامحدودی گسترش بدهند سرمایههای معنوی و جلوههای معنوی قدرت یک جامعه هستند مثل یک مکتب بزرگ. انسانها در دامن یک مکتب بزرگ تربیت مییابند و بر اساس ارزشهای مکتبشان عمل میکنند و متناسب با ارتفاع این ارزشها بزرگ میشوند. صورت معنوی شخصیت یک جامعه میتواند بسیار بزرگتر از اضلاع ظاهری آن باشد. جسم مادی یک جامعه میتواند بسیار کوچکتر از هیکل و شاکلهی معنوی آن باشد، اگر یک ملت تابع یک مکتب، تابع ارزشهای والا و تعالی بخش و روح افزا و قدرت آفرین باشد.
شخصیتها و قهرمانان تاریخی و یا زندهی یک کشور هم سرمایههای معنوی او هستند، آنها منبع الهام هستند، سرچشمه حرکت هستند، میزانند، انسانهای معیارند، با آنها میتوان راه را آموخت؛ درس آموزند، تمامناشدنی و جاری هستند. شخصیتهای بزرگ هر جامعهای مثل حقیقت جاری در بطن و متن جامعه در امتداد زمان حرکت میکنند، سیالاند، صُلب نیستند، متعلق به یک زمان خاص نیستند، واقعهها هم همین گونه هستند. بعضی از واقعهها در تاریخ و گذشته نمیمانند، کهنگی ناپذیر هستند، کهن میشوند اما کهنه نمیشوند، آنها هم منبع افتخار هستند، منشاء الهام هستند، فرهنگ ساز هستند، گنجینه تمام ناشدنی افتخار هستند، شاهد مثال دائمی هستند و با زمان حرکت میکنند، جاذبه و میدان تاثیر آنها در زمان دائمی است و در جغرافیا وسیع تمام نشدنی هستند، منبع فیض هستند، منشاء رحمت هستند. نمونه آن وقایع بزرگ صدر اسلام است مثل عاشورا چشمهای از همه معارف و فضائل که همیشه میجوشد فداکاری، وفاداری، شجاعت، ایثار، بخشش، روح آزادگی، کرامت، شرف ،مقاومت، ثبات قدم، عزت همیشه از آن میجوشد و به همه بشریت منتقل میشود، در جسم و جان انسانها مینشیند، انسانها را میسازد، هرچند در زمان کوتاه و متراکم است اما وقتی منبسط میشود تا ابد میتواند الهام بیافریند. علل ابد این حادثه هرگز در یک روز در سال ۶۱ هجری محبوس و متوقف نمیشود.
شخصیتها هم این گونه هستند، امامان ما علمای بزرگ، شهداف صلحا، امام راحل عظیم الشأن ما، شهیدان والامقام ما، همه شهدا مثل شهید سلیمانی، اینها منابع دائمی فرهنگ تفکر اعتقاد و باور هستند، اینها قدرت اصلی ما هستند. دفاع مقدس هم همین گونه است حادثهای در مقطعی از تاریخ نیست، دارای حیات است، دارای هویت است. همانگونه که رهبر عزیز و عظیم الشأن ما فرمود بخشی از هویت ملی ما است، سازنده بخش مهمی از فرهنگ ما است، الگو بخش است، سرمایه تمام ناشدنی است، غنی است، میجوشد و انتقال آن حماسهها، معارف، ارزشها، رفتارها از نسل آفرینشگر آن حماسه به نسلهای بعدی مقوم فرهنگ مقاومت در این جامعه است. همیشه نبرد برای استقلال در تنهایی صورت میگیرد، نبرد برای استقلال همواره در اوج نابرابری اتفاق میافتد، نبرد برای استقلال برای دستیابی به ارزشهای مستقل این استقلال نه فقط استقلال جغرافیایی و سرزمینی یا فقط استقلال سیاسی، نه، این یک مفهوم موثقی از ارزشهای بنیادی نیست که شخصیت ملی ما را با مفهوم عزت و شرف و گوهر افتخار و روح آزادگی و کرامت انسانی عجین میکند، مستقل در همه چیز در فرهنگ در مکتب در عقیده در آرمان در سیاست در اقتصاد در هویت بنابراین جامعهای که برای استقلال میجنگد حتماً در فضای نابرابر میجنگد چون وابستگی اساساً به مفهوم سلطه یک قدرت غالب بر یک قدرت مغلوب است، خروج از فضای مغلوب بودن به فضای چیرگی و غلبه، این یعنی نبرد در محیطی نابرابر دفاع مقدس از این جنس بود، آغاز تصویر جدیدی از شخصیت و هویت و هندسه معنوی برای یک ملت که میخواست و میخواهد آزاد، آگاه، مستقل، عزیز، مقتدر، زندگی کند. پس دفاع مقدس صاحب یک میدان تاثیر و جاذبه است برای همیشه، هر ملتی ممکن است یک بار برای همیشه زنده بماند و یک بار برای همیشه بمیرد، با خود اوست که چگونه با حوادث روبهرو شود، بنابراین دفاع مقدس از یک جهت منشاء حیات ماست، سرچشمه یک حیات جاوید و یک حیات طیبه برای جامعه ما است.
چون دشمن در دفاع مقدس اراده کرده بود که این ملت را بشکند، یک ملت را به قتل برساند، یک ملت را قتل عام کندف او را از ارزشهای جاودانه خود جدا کند، بر او لباس ذلت بپوشاند، او را تسلیم کند، اگر ملتی تسلیم شود برای یک روز نیست ملت تسلیم شده به ندرت قادر به تجدید حیات است، میمیرد، نه مرگ جسمانی بلکه مرگ روحانی، مرگ شرف، مرگ آزادگی، مرگ اقتدار، مرگ عزت و اگر ملتی بدون این معانی زندگی کند فاقد هویت است، فاقد احترام است، درمانده است، این معرفهای دفاع مقدس از این منظر مهم است، یعنی این حادثه برای همیشه به ما عزت داد، تصور جهان را از ملت ایران واقعی کرد، عناصری برای ملت ایران ساخت تا این هویت با آن عناصر شناخته شود، ایستادگی دفاع مقدس نقطه آغاز تعلیم ثبات قدم در میادین سخت و در قلب خطر بود، نقطه آغاز بود، سرچشمه بود، ما باید مقاومت را مشق میکردیم، باید در یک میدان سخت ظرفیت ایستادگی را ایجاد میکردیم، هیچ ملتی به خودی خود مقاوم نمیشود، همانطور که هیچ جسمی در سکون قوی نمیشود، برای قوی بودن باید با دشمنان بزرگ کشتی گرفت، باید در وسط میدان، در قلب نبرد ایستاد، بدون ایستادگی و ثبات قدم هیچ ملتی مقاوم نمیشود، هیچ ملتی بدون عمل به اعتقاداتش مومن و متکی نمیشود. اعتقادات در قلب شکل میگیرد اما در میدان مستحکم میشود، بزرگ میشود و پرورش مییابد.
جنگ پرورشگاه ایمان و کشتگاه اعتقاد و باور ملت ایران بود به آنچه که سالها میگفت، قرنها میگفت به ملتی که همیشه آرزو داشت در رکاب امامش شمشیر زده باشد، به ملتی که همیشه افسوس میخورد و تحقیر میکرد و نفرین میکرد بر کسانی که امام مسلمین را در میدان حرف و در محراب تنها گذاشتند و در میدان جنگ از او حمایت نکردند و آرزو داشت ای کاش در عاشورا میبود در مسجد کوفه میبود، در کنار امام حسن میبود تا نشان دهد که چگونه باید از امام مسلمین در مقابل دشمنان حمایت کرد، تراکم این بغضهای فشرده ملت ایران را وارد یک صحنه عملی کرد تا نشان دهند آیا در آزمون واقعی هم همانگونه عمل میکنند که در میدان اندیشه و آرزو و آرمان، و این آزمون موفقی بود، در اینجا ملت ایران بزرگ شد دفاع مقدس ملت ایران را عزیز کرد، بلندمرتبه کرد، شکست ناپذیر کرد، اعتقاد و باور اسلامی را در نزد همگان اثبات کرد، نشان داد اسلام منبع سلامت ماست و جهاد منشاء حیات ماست، همانگونه که خداوند در قصاص حیات قرار داده است، جهاد هم نوعی قصاص است، در آن حیات است، حیات طیبه، و وقتی ملت ایران بر اندام خود لباس جهاد پوشاند خداوند بر او لباس عزت پوشاند، چرا؟ چون به تعبیر مولا امیرمومنان(ع) هر کسی لباس جهاد را از تن به در آورد خداوند بر او لباس ذلت میپوشاند؛ فـَمـَنْ تـَرَكـَهُ رَغـْبـَةً عـَنـْهُ اَلْبَسَهُ اللّهُ ثَوْبَ الذُّلِّ هر کسی از جهاد اعراض کند ذلیل میشود. این را دفاع مقدس نشان داد ،فرهنگ جهاد و شهادت و روح ایستادگی، پای فشاری بر ایمان، نترسیدن از دشمن، تحقیر قدرتهای غیرالهی، نگاه توحیدی به قدرت که قدرتهای غیر خدا به تعبیر الهی قرآن اگر همه مجتمع شوند لَنْ يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ، اگر همه قدرتهای شیطانی عالم مجتمع شوند توان آفرینش یک پشه را ندارند وَإِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ و تازه اگر پشهای از آنها چیزی برباید قادر به باز پسگیری آن نیستند. این تمام شکوه قدرتهای غیر الهی است که نمیتوانند یک پشه را خلق کنند، نگاه و یا آن را تعقیب کنند.
نگاه توحیدی به قدرت در دفاع مقدس جلوه یافت در دفاع مقدس امام به عنوان پیشوای مسلمانان، ملت عزیز ایران را از نیل عبور داد، کارکرد ولی فقیه همین است که با حکمت و تدبیر الهی که عصای موسوی است بارها و بارها ملت را از نیل سختیها در حالی که دشمن از پشت سر حمله میکرد نجات داد، عبور داد، این تاثیر دفاع مقدس است و این تاثیر نباید متوقف شود. شما پیام آوران این تاثیرهستید و این مسئله مهمی است، باور داشته باشیم اگر دفاع مقدس نبود ما در نبردهای بزرگ بعد از دفاع مقدس که مقیاسهایی بزرگتر و جهانیتر از دفاع مقدس داشتند دچار مشکل میشدیم. قدرت ماپس از دفاع مقدس از این دوره سخت و نورانی سرچشمه گرفت، الهام گرفت، روح گرفت، معنا گرفت، دفاع مقدس مقاومت را با سرشت و ذات ملت ایران عجین کرد و ملت ما سرافراز ایستاد، متوجه شد که اگر همه جهان اراده کند و ملت بزرگ و عزیز ایران در مقابل این اراده بایستد و به خدا متکی شود و به اسلام تکیه کند و از ولی خود اطاعت کنند و پیوند خود با امام امت را مستحکم کند، هرگز شکست نمیخورد، ملتها در باورهای خود شکست میخورند، تا ملتی در اعتقادات و باورهایش شکست نخورد در میدان شکست نمیخورد. همهی پیروزیها متعلق به قلب و ذهن هستند، ملتها در قلب پیروز میشوند و در قلبها شکست میخورند. این را ما تجربه کردیم، یک تجربه بزرگ که امروز باید آن را بنگارید، این جریان را باید معرفی کنیم، فرهنگ جامعه را بر اساس آن بسازیم، جهان بینی خودمان را با این مفاهیم مستحکم کنیم، شکل بدهیم، نسلها را یکی پس از دیگری آشنا کنیم و به آنها روح مقاومت را القا کنیم از بستر آن حماسه بزرگ و دفاع مقدس در تاریخ ۴۱ ساله انقلاب ما تکرار شد، صحنههای وسیعی برای ملت ایران به وجود آمد، اما آن تجربه بزرگ همه جا یاور ما بود. شهیدانی که چهره مبارکشان در جوار شماست در این مجلس با شکوه و روح زندهی این عزیزان شاهد و ناظر بر اعمال ماست، آنها حجتهای خدا بر ما هستند، ما به قوت اینها هرگز دیگر شکست نمیخوریم.
وجود این اجسام مطهرتاریخ و این اجساد نورانی و معطر و این شاهد مثالهای زنده تاریخ و ابدیت برای ما حجتهای دائمی هستند، دشمن عقب نشست، نکته مهم این است وقتی امام و امت با هم معتمد و متحد و یکپارچه و یکی میشوند و امام در شخصیت مردم تکثیر میشود و انسانهایی در تراز خود میسازد آن وقت دشمن مجبور است در همهی آرزوهای خود منجمد شود، دفاع مقدس فقط یکی از جلوههای برجسته و قدرتمند سیاستهای دشمن بود که میخواست ملت ایران را شکست دهد و انقلابش را خاموش کند بر سرنوشت او مسلط شود، این تازه ابتدای کار بود، بعد از دفاع مقدس توطئهها پیچیدهتر شد، دشمن همه جانبهتر عملکرد کرد، همه جبههها را باز کرد، هیچ جبههای نبود که علیه اسلام، انقلاب و مردم ایران بازگشایی نشود. عرصه اقتصاد، فرهنگ، دین، امنیت، دفاع همه این عرصهها گشوده شد، این تنهایی ادامه یافت، ولی تنهایی ملتی که قوی شده بود، دفاع مقدس ما را قوی کرد، به ما منطق ایستادن را آموخت، عقیده و تفکر و اندیشه و ابتکار و خلاقیت برای شکست نخوردن و بلکه شکست دادن را به همه ما یاد داد، ایمان ما در سرزمین دفاع مقدس ریشه گرفت، مستحکم شد، به یقین تبدیل شد، صورت عینی پیدا کرد، ایمان مجسم، وقتی ملت ایران تجسم ایمان شد، وقتی ملتی بزرگ میشود در کنار یک رهبر بزرگ این ملت دیگر شکست نمیخورد.
دشمن همه جا را میدان مرکزی جنگ کرد، همه جا، همه شئون جامعه ما جنگ شد، قلب و ذهن مردم میدان جنگ شد، دشمن به قلبها حمله کرد تا با تردید و سست نمودن ذهنها و دلها مردم را از راهی که میروند پشیمان کند، اعتقاد آنها را به ارزشهای والای اسلام و به رهبری عزیز نظام با تردید مواجه کند، اینها استراتژیهای خطرناک دشمن ما بود، اما همه جا امام و امت، رهبری و ملت، با تکیه بر آموزههای اسلام و تبعیت از حادثههای بزرگ تاریخ اسلام و عبرتهای آن حوادث بزرگ و درسهای فراموش ناشدنی آن ایستادند، یک قدم به دشمن اجازه پیشروی ندادند بلکه همه جا دشمن به عقب رانده شد. در جغرافیای سرزمینی دشمن از قلب سرزمین ما تا مدیترانه عقب نشست، تا شمال آفریقا عقب نشست، همه این سرزمینها میدان جنگ شد و قدرتهای وسیعی در جهان اسلام ساخته شد، بر اساس دفاع از انقلاب اسلامی، انقلاب در جنگ و پس از آن صادر شد، سرزمینهای زیادی را فتح کرد، دلهای زیادی تسخیر شد، بعثتهای زیادی صورت گرفت، قدرتهای زیادی ساخته شد، اسلام پس از هزار و چند صدسال به حاکمیت رسید، در مرکز یک میدان مقاومت جهانی ایستاد و در نقطه مرکزی و قلب این میدان خطر، ولی فقیه ایستاد، یک تنه جهان قدرتمند در مقابل حکمت و تدبیر و شجاعت و نفوذ کلام و الهام بخشیها و آگاهیبخشیهای او منفعل شد، اینها تنها احساس ما نیست، حقایقی است که ما با آنها زندگی کردهایم.
به تدریج دشمن از قلب میدان جهاد و مبارزه ما و حاشیه میدان گریخت، آرزوهای او روی کاغذ و یا در ذهن ماند، ذهن دشمن منجمد شد، قدرت تفکر خلاقانه از او گرفته شد، بیحکمت و بدون تدبیر عملکرد از تفکر و اندیشه خلاقانه خلع سلاح شد، چون مدام در مقابل ابتکارعملهای ولی فقیه قرار می گرفت، یکی پس از دیگری میدانها را از دست میداد، در هر کجا میخواست دولتسازی کند این آرزو از او سلب میشد. چه در عراق، چه در افغانستان، چه در لبنان، چه در سوریه، چه در یمن، چه در بحرین، در هر نقطهای مهرههای شطرنج سیاسیاش میسوختند و او توان حفظ آنها را نداشت. با همه ابزارها و تکنیکها و تجربیات پیچیده او در عملیات روانی اما نمیتوانست قلب مسلمانان را و به خصوص ملت ایران را تحت تاثیر قرار دهد، هرچه میخواست انفصال بین چشم، گوش و قلب ملت ایران با نظام رهبری این جامعه با رهبری ولایی این انقطاع را حاصل کند از خود و جامعه ما مغزمان فصلی بسازد و این نقطه اتصال را تغییر دهد نمیتوانست، مردم هرگز پژواک شائبهها و تردیدها و شایعهها و اکاذیب دشمن قرار نگرفتند و این بزرگترین مدال افتخار ملت ایران است که در این نبرد جهانی رسانهای و روانی هرگز در میدانی که دشمن در آن آتش میگشود عمل نکردند، در مقابل او ایستادند، قدرت تشخیص دوست از دشمن را داشتند، صبر کردند، توکل کردندف توسل کردند، ماندند، سختیها را به جان خریدند، با مصیبتها مواجهه صابرانه داشتند، شجاعت به خرج دادند، از سختیها نگریختند، در قلب خطر ایستادند، امامشان را تنها نگذاشتندف اینها درسهایی است از زمان پیامبری عظیم الشأن اسلام تا به امروز، وَاذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخَافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ.
همه جا ولی امر ما از فئه قلیل تاثیر کبیر و کثیر گرفت و فئه کثیر را شکست داد، اینها حقیقتاند ،جاری و برای همیشه میمانند، نه فقط به عنوان گزارههایی در کتب واقعیتهایی جاری در متن زمان، همه جا ما از این دستاوردها حیات میگیریم همهی دروازههای اقتصادی را بستند، ملت ما را در جهان تنها گذاشتند، تحریم کردند، فشار سیاسی را تا حداکثر ممکن اعمال کردند، علیه ملت ایران پیوسته عملیت روانی انجام دادند، استراتژی دشمن میدان پیوستهای از عمل بود، هیچ انقطاعی در حرکت دشمن وجود نداشت. حفظ انقلاب هر لحظه معادل لحظه قبل است ما همیشه در حال حفظ انقلابیم چون دشمن همیشه در حال توطئه و طراحی و عمل به آن است، یک میدان نبرد پیوسته بیهیچ نقطه توقفی، بیهیچ تنفسی، بی هیچ زنگ تفریحی حتی برای یک لحظه، شب و روز، چه قدرتی آفریده شد، این همان قدرت ولایت است، این نظام ولایی است که میتواند این اندازه قدرت بیافریند و از قدرت موجود تاثیر نامحدود بسازد، دشمن امروز کجاست، از قلب میدان منازعه دور شده است، به حاشیه رانده شده است، فشار حداکثری شعار نبود دقیقاً یک استراتژی برای اقدام بود، دشمن با همه ظرفیت متمرکز شده بود اما فشار حداکثری بیش از همه خود او را خسته و فرسوده کرد چون مجبور بود با همه قوا در میدان حاضر شود و دشمن ظرفیت تحمل عمل وسیع در طولانی مدت را ندارد، هیکل او مادی است، قدرت او محدود است، فشار حداکثری هم محدود است، اما ملتی که مومن است، ایستادگیاش نامحدود است. به الان نگاه کنید، ما فرازهای بزرگ را پشت سر گذاشتیم، از نیلها عبور کردهایم، دشمن را پشت سر گذاشتهایم، حتی امروز درست است تحریمها وجود دارند اما ملت ایران بسیاری از تاثیرات این تحریمها را خنثی کرده است، تحریمها امروز مثل چند سال پیش نیستند حداکثر تاثیر خود را در میدان نشان دادهاند، آن قدر که ملت امروز احساس میکند، آن کسی که باید تحریم را بیخاصیت کند ملت ایران است. دشمن هرگز تحریم را بر نخواهد داشت، الا اینکه ملت ایران آن را بیخاصیت کنند.
تحریم بی آبرو میشود، از اثر میافتد، کما اینکه بسیاری از تاثیرات خود را از دست داده است، شما امروز احساس نیازی به برجام نمیکنید چون براساس نبود آن حیات خود را شکل دادهاید، رزاق ما خداست، آمریکا نمیتواند مردم گرسنه خود را سیر کند، میلیونها انسان زیر خط فقر شبها در خیابانها میخوابند، از سوء تغذیه رنج میبرند، تکیهگاه ما آمریکا نیست، کلید رزق ما دست او نیست، ما به خدا تکیه میکنیم؛ وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا، ظالمان تکیهگاه ما نیستند. حتی میل خفیف به آنها نمیکنیم چون اگر چنین کنیم نصرت نمیشویم. امروز دشمن کجاست، نقطه تمرکز ارتش دشمن امروز حفظ کنگره آمریکا است، همین امروز. نشان میدهد که نظام آمریکا پوسیده است، در قلب آمریکا امروز ارتش آمریکا از کنگره آمریکا در مقابل مردم خشمگین آن سرزمین دفاع میکند، سنگر آمریکاییها به کنگره منتقل شده است، این واقعیت است، هرچند مشرکان، کافران و منافقان نپسندند نور خدا جلوهگر شده است. این یعنی کارکرد نظام ولایی که پس از چهل و دو سال مبارزه تنها این چنین عزیز در جهان میدرخشد، و این همان امتداد دفاع مقدس است. ما امروز با اعتقاد بیشتر به خدا و تبعیت محض از ولی امر مقابل دشمن ایستادهایم، ما راه غلبه بر دشمن را آموخته ایم و ابزارهای آن را نیز فراهم کردهایم. خدا خلف وعده نخواهد کرد. ما خواهیم ماند و دشمن را به ذلت خواهیم کشاند