% حيدر على پور محمود بسم رب الشهداء و الصديقين ۱۸/۱/۱۳۵۹ پدر مهربان و مادر عزيزم سلام عليكم امام : من تا زنده ام فدايى تو ميباشم . امروز آفتابى در قروه كردستان ميباشيم و تازه رسيديم به اين شهر موقعى است كه ضد انقلابيون تا نزديكيهاى قروه نفوذ كرده اند البته بايد بدانيد كه برادر كلاهى با آمدن من مخالفت ميكرد و اظهار ميداشت باش تا هفته ديگر با هم برويم گر چه ميدانم ايشان از دست من ناراحت است ولى نمى دانم چه نيرويى در درون من ايجاد شده است بايد بدانيد كه سنگر اسلام در اين موقع از زمان مساوى است با نگهدارى قرآن چرا كه بايد اسلام را بجهان صادر كنيم و اگر برادران من در سنگر باشند من در خانه خيانت است من تا آنجا كه قدرت دارم براى خدا در اينجا هستم. پدر عزيزم چند سال از عمر من ميگذرد تا بحال هر چه كه گفتى قبول كردم و حالا من يك وصيت دارم بايد بوصيت من عمل كنيد چون ۲۴ سال گفتم چشم ولى يكبار شما اگر من شهيد شوم براى من گريه مكن چون در راه خدا و قرآن جان خود را از دست دادم و اگر زنده باشم تا زمانى كه زنده هستم و حتى زخمى در سنگر مى باشم و اگر خداوند نظر لطفى كرد و من را بدرجه شهادت رسانيد اين شعر را كه در پائين نوشتم روى سنگ قبرم نوشته شود . تو اى مادر مكن زارى كه من اكنون بسى شادم نمردم زنده ميباشم بود رنج تو در يادم همانا شيـــــــر پاك تو مرا جان باز پـــرورده كه جان خويشتن را در راه قرآن زكف دادم تو هم باباى غرب من مكن شيــــون نزن بر سر كه باشد افتخار تو اگر بر خـــاك افتــــادم شهيد راه اسلامم فداى فداى ديــــن و قرآنم بود حيدر على نامم زآزاديـــــست فريادم برادران عزيز پاسدار شما را بخدا سوگند ميدهم راهم را ادامه دهيد و باز هم ميگويم سنگر را ترك نكنيد تا اسلام پيروز شود . انشاءا... والسلام حيدر على پور محمود ۱۸/۱/۵۹